Podaci o umetničkoj produkciji

Naslov umetničke produkcije: Epsko-lirske i svakidašnje srpske pesme na astalski glas
Datum i vreme umetničke produkcije: 2007.
Mesto umetničke produkcije: Čoka, Mokrin, Kikinda, Novo Miloševo, Bašaid, Novi Sad, Ledinci, Sremski Karlovci, Ruma
Učesnici: Valentina Letić, pod mentorstvom dr Nicea Fracilea, red. prof.
Saradnici: Saveta Đorđević, Đorđe Nikolić i dr.

Opis umetničke produkcije

Mesto istraživanja: Etnomuzikološko istraživanje u mestima Vojvodine: Čoka, Mokrin, Kikinda, Novo Miloševo, Bašaid, Novi Sad, Ledinci, Sremski Karlovci, Ruma (1996-2004); deo notne građe, takođe sa teritorije Vojvodine preuzet je od drugih istraživača
Tema/predmet istraživanja: Epsko-lirske pesme na "astalski glas"
Naslov rada: Epsko-lirske i svakidašnje srpske pesme na astalski glas (2007)
Mentor: dr Nice Fracile, red. prof.

Sadržina
Cilj ovog rada je da se sakupi deo vokalne građe ovih vrsta pesama, sagledaju njihove poetsko-melodijske karakteristike i rasvetli nekadašnja i današnja funkcija u narodnom stvaralaštvu.
Epsko-lirske i svakidašnje pesme na astalski glas se izvode u okviru porodičnih svetkovinai drugih okupljanja ljudi za stolom, uz jelo i piće. Njihova funkcija je nekada, u okviru brojne porodične zadruge bila prevashodno vaspitna, a danas je zabavna. Izvode se jednoglasno – solistički, izvode ih i žene i muškarci, a njihovo kafansko izvođenje podrazumeva instrumentalnu pratnju. Po tematici se mogu uvrstiti i u ljubavne, vojničke, borbene, pastirske, mitološke, religiozne i šaljivepesme. Sve su ispevane u epskom desetercu strukture 4 + 6, u kojima se stihovi lančano nadovezuju jedan na drugi, uz njihovu organizaciju u melostrofe.
U radu je veća pažnja posvećena analizi melodijskih karakteristika pesama. Izdvojena su tri osnovna melodijska tipa astalskog glasa u Vojvodini. Tonalna osnova sva tri melodijska tipa zasniva se na lestvičnom nizu mikslolidijskog modusa, sa ambitusom u rasponu od M7 do V9. Ritmički sistem prva dva melodiska tipa je parlando rubato, a treći je ispevan u distributivnom ritmičkom sistemu, za koji je karakteristična i melopoetska dvodelnost. Vezivanje stihova, tj. melodija–modela unutar melostrofe i njihovo organizovanje u strofe, rezultat su stvaralačko-izvođačkog procesa kazivača u toku svakog izvođenja.

Više o tome pogledati u diplomskom/master radu: